De vrouw die mij zo diep raakte kwam al beetje druk binnen, het was niet de eerste keer dat zij om begeleiding verzocht.
Ik zal even een stukje over hoe ik begeleid vertellen:
Hoe ik mensen begeleid is dat ik het liefst zo min mogelijk weet van iemand, liefst géén achtergrond informatie krijg. Dan kan mijn ratio mijn intuïtie tijdens een begeleiding ook niet beïnvloeden.
Ik voel via mijn eigen lijf wat er met de ander aan de hand is. Als de energie voor degene die ik begeleid weer in harmonie stroomt, geeft mijn lichaam dat aan. Ik zie mensen welke om een stukje begeleiding komen ook niet als 'patiënt', en mijzelf niet als therapeut of iets in die strekking. Ik ben hier op aarde met een gave waar ik onder andere mijn medemens door kan bijstaan om goed in eigen energie te leven. Voor mij geldt dat ieder zijn/haar eigen verantwoording heeft voor eigen leven en dus ook eigen gezondheid. Ik kan enkel een stukje begeleiding geven als er iets in onbalans is en de persoon mij om begeleiding vraagt om zichzelf te helen.
Dit gebeurde ook met de betreffende vrouw.
Ik voelde dat zij enkel met haar eigen energie in haar hoofd zat en de rest van haar lichaam was vol energie, behalve dat van haar zelf.
Met akoestische instrumenten, intuïtieve massage en universele energie hebben we haar lichaam geharmoniseerd.
Het was onbeschrijfelijk wat er allemaal aan pijn en stress uit kwam.
Ook vertelde het lijf van alle chemische medicatie welke haar systemen verstoorde.
En dit is waar ik het meeste door geraakt werd.
Ik weet dat iedere arts vanuit hart en ziel ooit begonnen is om mensen te begeleiden hun gezondheid (weer) op peil te krijgen. Ook dat ze het allemaal goed bedoelen, wat ze mensen aanreiken om de gezondheid van lichaam en geest weer goed te krijgen. En dat chemisch geproduceerde medicijnen vaak noodzakelijk zijn, zeker in het begin van de terugweg om te helen.
Dan nu terug naar mijn ervaring, wat ik voelde tijdens de behandeling.
Deze vrouw zat onder de invloed van onder meer anti depressie medicijnen.
Het lichaam 'miste' haar, dat ze zelf bewust keuzes maakte en verantwoordelijkheid nam voor haar gevoelens en haar angsten. Haar organen waren zwaar onder de invloed van deze medicijnen, ook haar hersenen.
De medicijnen heeft ze al lang, werd mij verteld.
Alles wat ze wil doen vraagt ze anderen of het wel oké is om te doen.
Overal twijfelt ze over, de hele dag door.
Dan is ze ook nog helemaal betrokken bij haar medemensen.
Je kan je voorstellen dat ze over liep van al wat haar constant bezig houd.
Al wat mij zo raakte is dat ze eigenlijk zelf heel graag haar eigen leven wenst te beleven.
Wat ik voelde was dat haar lichaam veel voedingsstoffen miste, gewoon moeilijk kan opnemen. En helaas is dat mede doordat haar organen zo druk bezig zijn met het verwerken van de medicijnen en alle 'bijwerkingen' daarvan. En allen die met gezondheid en genezing bezig zijn weten toch dat de juiste mineralen en vitaminen nodig zijn om te helen.
Wat ik het liefste zou wensen, is dat de artsen samenwerken met mij en mijn collega's, welke werken vanuit pure intuïtie. Zodat de weg van de mensen die ergens de draad zijn kwijtgeraakt om gezond in eigen lijf te zitten, soms ook door traumatische belevenissen zoals een ongeluk, de situaties welke het leven ze bied aan kunnen. Met goede begeleiding vanuit verschillende wegen van kennis.
Het verzoek van mijn collega en mij is dan ook voor alle mensen die met gezondheid bezig zijn: laten we alsjeblieft de kennis welke ieder heeft bundelen en samenwerken ten gunste van iedereen. En dan bedoel ik niet enkel ten gunste van de collega's, zeker ook ten gunste van de mensen welke met een vraag om hulp bij de mensen komen die in de gezondheid(zorg) werkzaam zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten